بررسی اثرات حذف یارانه ی حامل های انرژی بر پرورش مرغ گوشتی در شهرستان آمل

در طی سال های اخیر با حذف یارانه حامل های انرژی، سهم نهاده حامل های انرژی در پرورش طیور افزایش قابل توجهی داشته است. از آنجایی که سوخت یکی از نهاده های مهم مصرفی در بخش صنعت طیور است و سهم زیادی از یارانه پرداختی را به خود اختصاص می داد، لذا هم اکنون با اجرای این سیاست بررسی تغییرات کارایی و سهم نهاده حامل های انرژی از هزینه کل تولید ضروری به نظر می رسد. برای این منظور، این مطالعه از پنج بخش تشکیل شده است. در بخش اول تغییر سهم نهاده حامل های انرژی از هزینه تولید مرغ گوشتی و رابطه بین اختلاف انرژی و اختلاف ظرفیت واحد ها و در بخش دوم اختلاف میانگین سوخت مصرفی واحد ها مورد بررسی قرار گرفت. در بخش سوم با استفاده از مدل لاجیت ویژگی واحد هایی که بعد از هدفمند سازی افزایش هزینه نداشتند مورد بحث قرار گرفته و در بخش چهارم، کارایی فنی واحدهای مختلف با استفاده از روش تحلیل مرزی تصادفی (sfa) بررسی شد. در بخش پایانی نیز به بررسی و مقایسه شاخص های کارایی انرژی در طی دو سال پرداخته شد. آمار و اطلاعات مورد استفاده مربوط به سال 1389 و 1390 از 83 پرورش دهنده مرغ گوشتی در شهرستان آمل، به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی جمع آوری گردید. نتایج نشان می دهد که هدفمند سازی یارانه حامل های انرژی باعث افزایش سهم هزینه سوخت از کل هزینه تولید می گردد و بین دو متغیر اختلاف ظرفیت و اختلاف سوخت همبستگی وجود دارد. همچنین بین سه گروه ظرفیتی، از نظر میانگین سوخت مصرفی اختلاف معنی داری وجود دارد و نتایج آزمون های توکی، شفه و ال اس دی نشان می دهد که اختلاف میانگین سوخت مصرفی در طی دو سال در گروه های اول و سوم و گروه های دوم و سوم با هم اختلاف معنی داری دارند و در گروه های اول و دوم با هم برابر است. نتایج مدل لاجیت نشان می دهد که متغیر های سن و تجهیزات نیز اثر معنی داری بر عدم کاهش تولید دارند. همچنین، کارایی در سال 1389 از 85/0 به 84/0 در سال 1390 کاهش یافته است یعنی اجرای سیاست هدفمند سازی یارانه ها بر کارایی واحد ها اثری نداشته است. شاخص های کارایی انرژی در طی دو سال تقریبا برابر بوده است و هدفمند-سازی یارانه ها، تأثیری بر شاخص های کارایی انرژی نداشته است.